Zo rond de middag arriveerde ik bij Laura en haar 19de-eeuwse landhuis La Cisterne. Met in mijn koffer niet veel meer dan een bikini, slippers en een boek. Deze vakantie zou ik namelijk niets anders gaan doen dan eindeloos luieren in de zon.

Italiaanse gastvrijheid
Laura ontving me allerhartelijkst en ik kon meteen aanschuiven bij een heerlijke Italiaanse lunch in het restaurant. Terwijl ik nog helemaal zat na te genieten van de dolci, was het volgens Laura echter tijd om de wandelschoenen aan te trekken. Even bleef ik stil. Wandelschoenen? Ik was hier toch om niets te doen?

De verrassende wandeling
Tien minuten later stond ik in Laura’s oude schoenen middenin een ongelooflijk mooi groen landschap. We waren nog maar net vertrokken of we liepen al over groene paden langs eeuwenoude eikenbomen. Plots sprong er een konijn voor ons uit de struiken – Laura moest lachen om mijn verraste blik. “Konijnen rennen hier de hele dag rond,” zei ze. “Dit is het Parco dell’Etna, een van de mooiste natuurparken van Italië!”

Een vakantie vol verrassingen
Die middag veranderde mijn hele reisplannen. In plaats van bij het zwembad te liggen, ontdekte ik het adembenemende vulkaanlandschap rond de Etna. Ik maakte wandelingen door wijngaarden, proefde lokale specialiteiten en genoot van de rust van het platteland.

Een belofte voor de toekomst
De rest van mijn vakantie bracht ik dan ook weinig tijd door bij het zwembad, maar juist veel in de natuur. En nu? Ik kan niet wachten om terug te keren. Want Laura’s oude wandelschoenen staan klaar – en Sicilië heeft nog zoveel meer te ontdekken!